Abbas Leysaninin Ardebil mehkemesine mektubuد
Abbas Leysaninin Ardebil mehkemesine mektubu
Azadlığı istəmirəm zərrə-zərrə,
qram-qram
Qolumdakı zəncirləri qıram gərək!
Qıram! Qıram!
Azadlığı istəmirəm bir həb kimi, dərman kimi,
İstəyirəm səma kimi
Günəş kimi!
Cahan kimi!
Abbas Lisaninin Məhkəməyə yazdığı etiraz məktubu
Ulu Tanrının adı ilə
Xordad ayının altısı hadisələri ilə bağlı Ərdəbil ustanı məhkəməsinin 29.07.1385 saylı qərarəna etiraz məktubu.
Dosyaları yenidən dəyərləndirən Ərdəbil ustanının 193 saylı məhkəməsinin sayın başqanı salam!
Hörmətlə hüzurlarınıza çatdırmalıyam ki, mən Abbas Lisani Ərdəbilin 105-ci cəzai şöbəsinin 105.85-546 saylı qərarı əsasında 16 ay zindana və 50 zərbə şallağa məhkum edilmişəm. Qanunun 5.7.85-630 maddəsinə istinad edərək, haqqımda çıxarılan bu hökmü ədalətsiz, qeyri-hüquqi, siyasi və tamamı ilə zalimanə və qeyri qanuni olaraq hesab edirəm. Bu vəsilə ilə də etirazımın səbəblərini hüzurlarınıza çatdırıram:
1. Mənim haqqımda çıxarılan hökmdə birinci ittiham bundan ibarətdir ki, “qeyri-qabili qəbul hərəkətlərlə cəmiyətin ümumi asayişini pozmaq, 6.3.86 tarixində Ərdəbil şəhrində iğtişaş məqsədi ilə nimayiş təşkil etmək”
a- İran İslam Cümhuriyətinin Ana Yasasının 27-ci maddəsində deyilıir: “Silahsız nimayiş təşkil etmək İslamın əsaslarını inkar etməmək şərti ilə caizdir.” Qanuni əsasinin bu şəkildə açıq-aydın sərahəti və aydınlatması ortada ikən, millətin o milli həmasədə dövlətin rəsmi orqanı olan “İran” qəzetinin şərmsiz, həyasız təhqirinə etiraz olaraq xiyabanlarda nimayişlərə qatılması nəinki qeyri qanuni deyil, bəlkə bu millətin ən qanuni, ən nəcib, ən barışcıl haqqı olmuşdur. Cürətlə söyləmək olar ki, bu nəcib və əsil rəftar, anaq Azərbayacan milləti kimi mədəni bir millətə məxsusdur. Azərbaycan milləti bu barışcıl və cəsur davranışı ilə Türk millətini təhqir edən amillərə, amirlərə və digər mücrimlərə özlərini islah etmələri üçün yenə də fürsət tanımışdır.
b- İttihamın bir qismində iddia edilir ki, “qeyri-qabili qəbul hərəkətlərlə cəmiyətin ümumi asayişini pozmaq və iğtişaş törətmək...” Təəssüflər olsun ki, qazi və hökmün verilməsində təsiri olan digər amillər, məni məhkum etmə həyəcanına elə qapılmışlar ki, bu ittihamın Xordad ayının 6-daki millətin müqəddəs qiyamına keçərli olmayacağını anlamamışlar. Çünkü yüz minlərlə Ərdəbil əhalisinin digər Türk şəhərlərində olduğu kimi bu möhtəşəm və tarixi həmasədə iştirak etməsi “iğtişaş törətmək” deyil, nizam-intizamı bərqərar etmək və İranın siyasi coğrafiyasında qeyri-fars millətlərə tətbiq edilən mədəni, iqtisadi əmniyətsizliyə, güvənsizliyə və bunun nəticəsi olaraq Azərbaycanda hakim olan anarşizmə son vermək olmuşdur.
2. Mənim haqqımda başqa bir ittiham bu şəkildədir: “Xüsusi və dövlət əmlakını təxrib etmək amacı ilə əhalini təhrik, tərğib və onlara YARDIM edərək zikr edilən tarixdə 66 bankin xəsarət görməsinə səbəb olmaq, vətəndaşların xüsusi maşınlarına zərər vermək, rifah dükanını ziyana uğratmaq, Ərdəbil Dövlət Yol Polisini təxrib etmək”
a. Cürmün tərifində anlatılır ki, Qanunun müəyyən etdiyi fel ya tərki-fel həmçinin cürmü təşkil edən ünsürlər bunlardan ibarətdir: Maddi-mənəvi və qanuni boşluğun ortada olması, müttəhimin fellərinə cürm kimi baxılmasına mane olur. YARDIM qavramı (istilahı) onun lüğət mənasından asılı olmayaraq, hüquqi anlamda fellərə təhrik edicilik ifadə edər ki, mənim haqqımdaki ikinci ittihamda onun üzərində durulmuşdur. Bütün dünyanın da bildiyi kimi cari ilin Xordad ayının 6-da 200 min nəfərdən artıq Ərdəbilin qeyrətli əhalisi Böyük Türk Millətini təhqir edən karikatura etiraz olaraq nimayişə qatılmışdır. Bu nimayiş Azərbaycanın digər şəhərlərində olduğu kimi millətin öz içindən sel olub daşaraq təzahür etmişdir. Azərbaycan-Türk milləti beləliklə, barışcıl əhval-ruhiyə ilə və mədəni şüarlarla fars irqçilərinin əməllərini məhkum etmişdir. Bu durumda mən millətimin israrlı istəklərinə boyun əyərək nitq söyləməyə başladım və keçən yüz il ərzində məzlum Azərbaycan millətinə edilən iqtisadi-mədəni zülmlər haqqında danışdım. Təkid etdim ki, millətin bu böyük nimayişi, sadəcə bir karikatura etiraz olaraq deyil, həm də fars hakimlərin şovinist siyasətlərinə qarşıdır. Ancaq təəssüflər olsun, hər zaman olduğu kimi zülmün amilləri məntiqi etirazı təhəmmül edə bilməyib, müdafiəsiz milləti əzmək üçün yerli olmayan yabancıları millətin üstünə yürütdülər. Yerli olmayan yabancılar məzlum Azərbaycan millətini əzmək üçün hər növ alətdən, o cümlədən dəyənəkdən, xüsusi hazırlanmış çomaqlardan, göz yaşardıcı qazdan istifadə edir və havaya atəş açaraq, millətin mədəni hərəkətini savaş səhnəsinə çevirdilər. Demək, mənim millətin geniş miqyaslı mədəni etirazına YARDIM etməyim əbəs bir iddiadan başqa bir şey deyildir. Ancaq haqqımda hökm çıxaran bu iddiada olduqları üçün bilməlidirlər ki, mənim bütün fəaliyətlərim, o cümlədən həmin gün millətə xitabən söhbətimin hamısı hadisələrin mahiyətini bilən Ərdəbil əhalisinin hüzurunda olmuşdur. Mənim bütün təlaşım bu həmasədə iştirak edən millətin qəzəbini əngəlləmək olmuşdur. Adam dövən özəl kadrların qeyri-insani müdaxilələri olmadığı müddətcə mən bu işi başarmışdım. Vəziyyət bu şəkildə ikən haqqımda əmr çıxaran amillər o günkü mənim hərəkətlərimlə bağlı olaraq, heç bir nitqimi, rəftarımı vidio-sənəd şəklində ortaya qoymadan, məni gizlin məhkəmədə məhkum etmək istəyirlərsə, elan edirəm ki, lazım gəlirsə 10 minlərlə insanı şahid kimi məhkəməyə dəvət etməyə hazıram. Çünkü böyük Azərbaycan milləti heç bir tarixi mərhələdə öz fədakar evladlarını yalnız buraxmamışdır. Bu gün Azərbaycanın haqsevər insanları cəzalanır, əslində bütün imkanlardan faydalanaraq Azərbaycanı iqtisadi və mədəni baxımdan bədbəxtliyə sürükləyən amillər cəzalanmalıdır. Böyük Türk Millətini öz rəsmi dövlət qəzetlərində təhqir edənlər mühakimə edilməlidir. Onlar mühakimə edilməlidirlər çünkü bu amillər Türk Millətini təhqir etdikləri üçün nəinki üzr istəmədilər, hətta millətin ən mədəni etirazını boğmaq üçün silahlı güclərini Azərbaycana yeridib bu milləti əzməyə, dövməyə başladılar. Bu vəhşilik isə saysız Azərbaycan evladlarının şəhadəti ilə nəticələndi. Azərbaycan millətinə edilən bu təcavüz tariximizdəki 21 Azər hadisəsini təsəvvürlərimizdə canlandırdı. O zaman da 70 min nəfər dədələrimiz öz milli haqları yolunda qanlarına qəltan edildi. Onların biricik günahları bundan ibarət idi ki, Azərbaycan millətinə azadlıq və insani hüquq istəməkdəydilər. Millətin məsum cavanları deyil, Azərbaycan millətinin mədəni və əxlaqi etirazına silahla cavab verənlər cəzalanmalıdırlar. Minlərcə Azərbaycan oğullarını ittilaatın zindanlarında vəhşicəsinə fiziki və rəvani işkəncə edənlər cəzalanmalıdır. Bütün bu vəhşi əməllər bir daha bəlli olan bu məsajı təkrar edir ki, sən Azərbaycanlı türk, mən farsın köləsi olmalısan ki, yaşayış haqqından bərxurda olasan və bir gün oyanıb, azad millət olaraq yaşamağı ağlından keçirəcək olsan bilmiş ol ki, cavabın güllə olacaqdır. Azərbaycan milləti bağışlaya bilər, lakin millətin həmasə yaratdığı bir gündə kölə kimi özlərini və düşüncələrini fars şovinizminə təslim edənləri heç vaxt unuda bilməz. Nə qədər rahatca öz millətlərinə arxa çevirdilər o bəsicilər və pasdarlar ki, şovinizmin əlində oyuncaqdan başqa bir şey deyillər. Şovinizm bu şəkildə Azərbaycan millətinin bu qeşrini Azərbaycana qarşı istifadə etməyi başarmışdır. Bəli, Azərbaycan milləti bağışlaya bilər, lakin sümükləri öz soydaşının zərbələri ilə qırılan Azərbaycanın fədai oğullarının acı nalələrini heç vaxt unuda bilməz. Şovinizmin çirkin siyasəti millətimizi öz cahil və ruhu sömürülmüş, ruhu qaranlıqlara gömülmüş insanları vasitəsi ilə əsir etmişdir. Bəli, Azərbaycan milləti yalnız xətakarları deyil, xainləri də bağışlaya bilər, ancaq bir şərtlə ki, Xordad ayının əvvəllərində millətin verdiyi mesajı duyub və millətin bağrına dönsünlər. «فاعتبرو یا اولوا الابصار». (İbrət alın ey besirət əhli). Xordad ayının birinci yarısında hiyləgərlər, Savalan oğullarının Azərbaycanın digər yurdları ilə əməkdaşlığını və həmrəyliyini əngəlləmək üçün əl-ələ vermişdilər. Bu hiyləgərlər gün keçdikcə bir-birlərini təbrik edir və mərkəzə xəbər verirdilər ki, “Ərdəbildə heç bir hadisə baş verə bilməz.” Ancaq Xordad ayının 6-sında məchul qəhrəman oğulların himməti və iradəsi ilə satqınların və manqurtların xam xəyalları alt-üst oldu. Savalan evladları isbat etdilər ki, Azərbaycanın demokratik və mədəni haqları yolundaki mübarizədə, hətta Azərbaycanın digər bölgələrindən daha da irəli keçmək istəyirlər. Ərdəbil bu şanlı, şərəfli və xeyirli işdə sanki yurdumuzun digər şəhərləri ilə yarışa girmişdir. Bəli, bütün fitnələrə rəğmən Savalan oğulları öz nəfslərinə və imanlarına güvəni kəşf etmiş və milli qüruru böyük bir vüqarla sərgiləmiş oldular. Öz uca iradələri ilə Ərdəbil ustanında bəzi Türk düşməni və faşist simaları da ifşa etdilər. Onlardan birisi Ərdəbilin imam cüməsi Seyid Həsən Amulidir. Hər xütbəsində özünü və başqalarını təqvaya dəvət edən vaiz, əməl, imtahan və seçim ərsəsində fərqli duruş nimayiş etdi. Xordad qiyamında imam cümənin günahsız insanları vəhşicəsinə əzib, dövməkdə oynadığı rol hər kəsə məlumdur. Hökümətin bütün imkanlarından faydalanıb və “dini” xütbələri ilə Savalanın oyaq evladlarını qanına qəltan edən şəhərin vaizi idi. Millətin əfkari-ümumisində bu millətin şərəfli evladlarını yabacıların muzduru kimi təqdim edən də şəhərin vaizi idi. Mərkəz nişinlərin şovinist siyasətinin qurbanı olan “bəsici və sipahi”nin də Azərbaycanın milli fəallarının üzərinə getməsinə fətva verən yenə şəhərin vaizi idi. Vaizin nə vecinədir ki, onlar qardaş qanı tökəcək və ana vətənləri qarşısında əbədiyən üzü qara qalacaqlar. Bütün bunlar ona görə idi ki, Azərbaycanın azadlıq fəryadları öz nütfəsində basdırılsın. Azərbaycan millətinin azadlıq və ədalət yolundaki mübarizəsini dəyənəklə,işkəncə ilə, silahla söndürə biləcəklərini zənn edənlər nə qədər xam xəyaldadırlar. Daha öncəki məhkəmədə bir savunmamda söylədiyim kimi yenə də deyirəm ki: “Azərbaycan milləti səssiz qalmayacaqdır.” Bunun səbəblərini də ixtisarla bəyan etmişdim və yenə də tam qəlbi bir güvən və inancla bəyan edirəm ki: “Böyük Azərbaycan milləti azad olacaqdır.” Çünkü bənzərsiz Xordad hadisəsi bu qurtuluşu müjdələmişdir. Çünkü keçən yüz ildə fars faşizminin törətdiyi irqi və mədəni qətl-ü amma baxmayaraq, bu gün digər millətlərlə bir yerdə Azərbaycan millətinin də maddi-mənəvi yüksəlişinə, güclənməsinə şahid olmaqdayıq. Bu da fars irqçilərinin sistemli şəkildə Azərbaycana tətbiq etdikləri irqçilik siyasətinin məğlubiyətə uğramasından xəbər verməkdədir. Digər savunmalarımda bu önəmli nüktələrə toxumuşdum ki: “Azərbaycan millətinin mədəni hərəkəti ilə barışcıl və insanı davranmaq yerinə qeyri-məqul və zorakılıq yolunu tərcih etsələr, bir gün gələcək ki, kiçik uyğun bir külək əsdiyində Azərbaycan millətinin kül altında zahirən görünməz olan vulkan iradəsi partlayacaqdır. O zaman apartaydın, təbizin və zülmün sarayları Azərbaycan millətinin qəzəbində od tutub yanacaqdır. Bu tarixin əmridir, tarixi zərurətdir.” Əgər iqtidarda olmanın sərxoşluğu və şovinist təkəbbürlüyü qulaqları kar etməsəydi “Xordad həmasəsi”nin verdiyi mesajı dərk etmək fürsətini anlardınız və bu ifadəni ciddi şəkildə dərk edərdiniz ki: «فاعتبرو یا اولوالابصار». Xordadın tarixi həmasəsi vəd edilən vulkandan sadəcə bir görüntü və təzahür idi ki, bu fəryadlar əgər eşidilməz, duyulmaz olursa böyük bir partlayışla Azərbaycan Türk Millətinin milli iradəsi hərəkətə keçəcəkdir. Bu partlayışın dalğaları fars irqçilərinin, nəjadpərəstlərinin kökünü kəsərək onları öz babalarının yurdu olan qumsallıqlarda, kəvirlərdə dəfn edəcəkdir. Son söz olaraq da bunu söyləmək istəyirəm: Azərbaycan millətinin mübarizə tarixi isbat etmişdir ki, nə zaman bu millət önəm verdiyi bir işə iradə etmişsə, böyük bir əzmlə öz hədəfinə çatmışdır. Azərbaycan Millətinin iradəsini əngəlləyəcək heç bir qüvvə olmamışdır. Bu gün də yenə öylə olacaqdır və ağlı başında olan sınanmışı təkrar sınamamalıdır. Azərbaycan evladlarını həbs etmək, onlara işkəncə vermək xətasından əl çəkilməlidir. Bu işkəncələr, zindanlar, təqiblər, sadəcə Azərbaycanın mübariz evladlarını daha da yetişdirəcək, daha da kəskinləşdirəcəkdir.
Çəkic altında mühəqqər əzilir günlərcə
Bir dəmir parçası bir tiği məhib olmaq üçün
Abbas Lisani 29.7 1385 Ərdəbil
Ruqəyya Leysani ilə müsahibə
سازمان عفو بين الملل در خصوص وضيعت عباس لساني، از فعالين ترک ايران، بيانيه اي صادر كرد. در اين بيانيه آمده است: «عباس لساني يكي از فعالين برجسته حقوق آذربايجاني هاي ايران، در تاريخ ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۶ با قرار كفالت آزاد شد. وي بار ديگر در تاريخ ۳۱ اكتبر ۲۰۰۶ به وسيله نيروهاي امنيتي، بدون آن كه از قوانين ايران تخطي كرده باشد، بازداشت شد. بازداشت وي به ظاهرا در رابطه با شركت او در تجمع ساليانه و تظاهرات آذري هاي ايران بوده است. او در بند ۷ زندان تبريز در شمال غربي ايران نگه داري مي شود. عفو بين الملل معتقد است كه او يكي از زندانيان عقيدتي است كه به خاطر تلاش هاي صلح آميزش در خصوص حق آزادي بيان و آزادي انجمن ها در زندان نگه داري مي شود.
در طول دوره قبلي بازداشت وي، عباس لساني توسط هم سلولي هايش مورد تهديد و حملات پي در پي قرار مي گرفت. گفته شده كه او از بيماري هاي گوراشي و معده و همچنين درد دنده ها رنج مي برد كه گفته مي شود اين بيماري ها در اثر شكنجه در طول دوران قبلي بازداشت وي مي باشد. مشخص نيست كه آيا وي در حال حاضر به مراقبت هاي پزشكي مناسب دسترسي دارد يا نه. از روزي كه او دستگير شده، هيچ گونه دسترسي به وكيلش نداشته و همسرش اجازه يافته تنها يك بار با وي ملاقات نمايد. همسر وي همچنين در ارتباط با حمايتش از وي تهديد به دستگيري شده است.»
عفو بين الملل در ادامه بيانيه خود افزوده: «در ۲۷ سپتامبر، يك روز پس از آزادي عباس لساني، شعبه ۱۰۵ دادگاه عمومي اردبيل، وي را به ۱۰ ما حبس و ۵۰ ضربه شلاق به جرم شركت در تظاهرات ۲۷ مي ۲۰۰۶ در اردبيل محكوم نمود، وي همچنين به جرم تخريب اموال عمومي از طريق دعوت از مردم براي شركت در اين تجمع، به ۶ ماه حبس محكوم شد. عباس لساني در تاريخ ۲۶ اكتبر ۲۰۰۶ در رابطه با اين حكم درخواست تجديد نظر كرد. او در دفاعيه خود ادعا نمود كه اين تظاهرات غيرقانوني نبوده، و او هرگز مردم را به تخريب اموال عمومي دعوت نكرده است، بلكه در آرام كردن فضا كوشيده است. او استدلال كرده بود كه مسئولين فيلم و ديگر مستندات اين تظاهرات را كه مويد اين امر است، مشاهده نكرده اند. ۵ روز بعد از تسليم درخواست تجديدنظر، وي مجددا بازداشت شد. خانواده وي بعدا يك نسخه از راي شعبه يك دادگاه تجديدنظر اردبيل را دريافت كردند كه حكم ۱۰ ماهه حبس وي را به يك سال افزايش داده و مجموعا وي را به ۱۸ ماه حبس محكوم نموده بود. راي تجديد نظر حكم ۵۰ ضربه شلاق را تاييد، و به علاوه، عنوان داشته بود كه مجازات وي بايستي شامل گذراندن ۳ سال تبعيد در طبس در استان يزد باشد.»
در ادامه اين بيانيه آمده: «عفو بين الملل نگران اين است كه دادگاه تجديدنظر اردبيل بازبيني درستي، چه در زمينه واقعيات و مستندات موجود و چه در زمينه مواد قانوني، در مورد عباس لساني به عمل نياوده است. طبق اظهارات خبرگزاري كار ايران، وكيل عباس لساني گفته است: “اين حكم در تاريخ قضايي جمهوري اسلامي ايران بي سابقه بوده، يا حداقل من از وجود چنين موردي بي اطلاعم. در جايي كه دادگاه بدوي چنين حكمي براي موكلم صادر نكرده، چگونه دادگاه تجديدنظر مي تواند اين حكم را تشديد كند؟ من معتقدم اين راي مستبدانه است و من به ديوان عالي كشور نسبت به اين حكم اعتراض خواهم كرد.“ عفو بين الملل در حال جستجوي روشن شدن پروسه درخواست تجديدنظر عباس لساني است. فصل ۴ (۲) قانون تجديدنظر بيان مي دارد كه دادگاه تجديدنظر نمي تواند حكمي كه توسط دادگاه بدوي صادر شده است را تشديد نمايد مگر اين كه پيگرد قانوني اين اختيار را به آن واگذار كرده باشد.»
عفو بين الملل افزوده: «در آگوست ۲۰۰۶ عباس لساني در محاكمه اي مجدد در دادگاه انقلاب به علت انتشار تبليغ عليه حكومت به يك سال حبس محكوم شد، كه اين حكم در مرحله تجديدنظرخواهي است. بر اساس راي دادگاه، اساس اين اتهام شامل شركت او در يك تجمع ساليانه در سال ۲۰۰۳، تشويق ديگران براي شركت در اين تجمع، خواندن اشعار آذربايجاني با صداي بلند و ديگر مسائل در ارتباط با اين تجمع، همچنين انتشار و توزيع تقويمي به زبان تركي، ارسال پيغام به خارج از كشور از طريق اينترنت، تماس تلفني با حاميانش در خارج، و ترويج جدايي طلبي و ناسيوناليسم در ميان آذربايجاني هاي ايران مي باشد. محكوميت گذشته عباس لساني به تحمل يك سال حبس در تبعيد در مسجدسليمان در جنوب غربي استان خوزستان، بعدا بر اين مبنا نقض شد كه دادگاه انقلاب اردبيل صلاحيت رسيدگي به اين مورد را نداشته و پرونده براي رسيدگي مجدد به كليبر ارسال شد.»
در ۱۷ آگوست ۲۰۰۵، عباس لساني به وسيله شعبه ۲ دادگاه انقلاب كليبر براي تبليغ عليه نظام در رابطه با شركتش در تجمع ساليانه ۲۰۰۵ به يك سال حبس محكوم شد. اين حكم نيز در حال حاضر در مرحله تجديدنظر است.»
در پايان اين بيانيه عفو بين الملل ضمن محكوم كردن بازداشت عباس لساني كه فعاليت هايش مشمول فعاليت هاي آزادي خواهانه، صلح آميز و غيرخشونت آميز بوده، خواستار روشن شدن رويه قضايي رسيدگي به پرونده وي در دادگاه تجديدنظر شده است كه در اين دادگاه بر خلاف قانون حكم اوليه وي تشديد شده است.
PUBLIC AI Index: MDE 13/125/2006
08 November 2006
Further Information on UA 163/06 (MDE 13/063/2006, 8 June 2006) and follow-up (MDE 13/105/2006, 19 September 2006) - Incommunicado detention/ Fear of torture/ Medical concern/ Prisoner of conscience New concern: Fear of flogging
IRAN Abbas Lisani (or Leysanli), (m) aged 38, activist
His family
Abbas Lisani, a prominent activist for the rights of Iranian Azerbaijanis, was released on bail on 26 September 2006. He was redetained on 31 October 2006 by security forces, apparently without a warrant, in violation of Iranian law. His detention is apparently related to one of the several prison terms he is currently facing in relation to his participation in annual gatherings and other demonstrations of Iranian Azerbaijanis. He is believed to be held in Section 7 of Tabriz Prison in northwestern Iran. Amnesty International believes him to be a prisoner of conscience, held for the peaceful exercise of his right to freedom of expression and of association.
During his previous period of detention, Abbas Lisani was reportedly harassed and threatened by cellmates. He is said to suffer from stomach and kidney problems, and pain in his ribs, which allegedly results from torture during previous periods of detention. It is not known whether he currently has access to adequate medical care. Since the day of his arrest, he has apparently had no access to his lawyer, and his wife has been permitted to visit him only once. His wife has also reportedly been threatened with arrest in connection with her advocacy on his behalf.
On 27 September, one day after Abbas Lisani was released from detention, Branch 105 of Ardebil General Court sentenced him to 10 months' imprisonment and 50 lashes for participating in a demonstration on 27 May 2006 in Ardebil, and to a further six months' imprisonment for participating in the destruction of public and state property by calling on people to participate in the demonstration which caused this damage. Abbas Lisani submitted a written appeal against this sentence, dated 26 October 2006. He claimed in his defence that the demonstration was not illegal, and that he had never called on people to cause damage, but had rather sought to keep matters calm. He alleged that the authorities had ignored video and other evidence from the demonstration to this effect. Five days after lodging his appeal he was re-arrested. His family later received a copy of a verdict from Branch 1 of Ardebil Appeal Court, which increased the sentence of 10 months' imprisonment to one year, bringing the total to 18 months of imprisonment. The verdict apparently confirms the sentence of 50 lashes and, in addition, states that his punishment should include spending three years in forced exile in the city of Tabas in the central province of Yazd.
Amnesty International is concerned that the procedure before the Ardebil Appeal Court may not have provided a genuine review, both in facts and in law, of Abbas Lisani's case. In a statement to the Iranian Labour News Agency, Abbas Lisani's lawyer reportedly said, “this verdict is unprecedented in the judicial history of the Islamic Republic of Iran, or at least I am unaware of such a case …since the Lower Court has not issued [such] a sentence to my client, how can the Appeal Court add to it? .. I believe this verdict is arbitrary and I will protest against it to the Supreme Court”. Amnesty International is seeking clarification of the process of Abbas Lisani's appeal, noting that Article 4 (2) of the Law of Appeals against Court Judgments states that in criminal cases the appeal court cannot increase sentences ordered by the initial court unless the prosecutor had lodged the appeal for such an increase.
In August 2006 Abbas Lisani was sentenced in a retrial to one year's imprisonment by the Revolutionary Court in Kalayber for “spreading anti-government propaganda”. This sentence is currently subject to appeal. According to the court verdict, the basis for the charge includes his participation in an annual gathering in 2003; encouraging others to participate in this gathering; reciting Azerbaijani poems and other material at the gathering; publishing and distributing a “Turkish-language” calendar; sending messages abroad via the internet; making calls to his supporters abroad; and intending to promote Iranian Azerbaijani nationalism and independence. Abbas Lisani's previous sentence of one year's imprisonment to be spent in exile in Masjed-e Soleyman in the south-western province of Khuzestan on these charges was later quashed on the grounds that Ardebil Revolutionary Court had no jurisdiction over the case, and it was sent for retrial in Kalayber.
On 17 August 2005, Abbas Lisani was sentenced to one year's imprisonment by Branch 1 of the Revolutionary Court of Kalayber for “propaganda against the system” in connection with his participation in the 2005 annual gathering. This sentence is also currently under appeal. Separately, Abbas Lisani has also been charged with attending a commemorative gathering for Constitution Day at the mausoleum of Baghir Khan in August 2005, but this case is not known to have been concluded.
RECOMMENDED ACTION: Please send appeals to arrive as quickly as possible, in Persian, Arabic, English, French or your own language:
- expressing concern that Abbas Lisani has been redetained in order to serve an 18-month prison sentence in connection with his peaceful participation in a demonstration in Ardabil on 27 May 2006, noting Abbas Lisani's position that he is personally opposed to violence and in no way advocated the use of violence by anyone during the demonstration;
- stating that, as such, Amnesty International believes that Abbas Lisani is a prisoner of conscience, and should be released immediately and unconditionally;
- asking the authorities to provide clarification about the procedure before the Ardabil Appeal Court, particularly in light of the speed of the review and Article 4(2) of the Law on Appeals against Court Judgments which only allows for the increase in sentences in cases where the prosecution has lodged the appeal;
- expressing concern that the procedure followed may not have provided a genuine review, both in facts and in law, of Abbas Lisani's case.
- urging that his sentence of flogging be immediately commuted, as it amounts to torture;
- calling on the authorities to grant Abbas Lisani immediate and unconditional access to his lawyer, continued and regular access to his family, and access to any medical treatment that he requires;
- expressing concern about Abbas Lisani's safety and calling on the Iranian authorities to offer him protection from prisoner-on-prisoner violence;
- expressing concern for the situation of Abbas Lisani's family, members of which have reportedly been harassed and intimidated by the authorities, including by being threatened with arrest.
APPEALS TO:
Leader of the Islamic Republic
His Excellency Ayatollah Sayed 'Ali Khamenei, The Office of the Supreme Leader
Shoahada Street, Qom, Islamic Republic of Iran
Email: info@leader.ir OR istiftaa@wilayah.org
Fax: +98 251 774 2228 (mark “FAO the Office of His Excellency, Ayatollah al Udhma Khamenei”)
Salutation: Your Excellency
Head of the Judiciary
His Excellency Ayatollah Mahmoud Hashemi Shahroudi
Ministry of Justice, Park-e Shahr, Tehran, Islamic Republic of Iran
Email: Please send emails via the feedback form on the Persian site of the website:
http://www.iranjudiciary.org
(The text of the feedback form translates as:
1st line: name, 2nd line: email address, 3rd line: subject heading, then enter email into the text box)
Salutation: Your Excellency
COPIES TO: diplomatic representatives of Iran accredited to your country.
با دستور دادستان اردبیل عباس لسانی فعال حرکت ملی آذربایجان مقارن ظهر امروز زندانی شد
ظهر امروز ماموران دادستانی اردبیل بدون هیچ توضیحی عباس لسانی را دستگیر و به زندان منتقل کردند.متعاقب آن ساعتی پیش لسانی با خانواده اش تماس گرفت و از اجرای حکم اخیر دادگاه خبر داد.وی گفت:پس از انتقال به زندان ماموران از قطعی شدن حکم خبر دادند و آنرا ابلاغ کردند.قاضی تجدید نظر دو ماه مدت زندان را اضافه کرده است و مدت حبس از ۱۰ ماه و شش ماه به یکسال و شش ماه افزایش یافته است و از امروز اجرا می شود.
دقایقی قبل عباس لسانی در حالی تشریفات انتقال به بند را پشت سر گذاشت که حکم سریعتر از مدت معمول رسیدگی و قطعی شده است و هنوز هیچ منبع و مرجع قضایی توضیحی در این مورد ارائه نداده است.به نظر می رسد این سرعت عمل ناشی از دفاعیه صریح لسانی و تاکید وی بر افکار و عملکرد گذشته اش باشد.وی در این دفاعیه همچنین به نقش "عاملی" امام جمعه دولتی اردبیل در سرکوب اعتراضات مردم اردبیل در خردادماه امسال اشاره کرده و به تقبیح آن پرداخته بود.
posted by Abbas Lisani at 1:53 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home